زیر این سنگ جوانی خفته ست

با هزاران ای کاش

و دوچندان افسوس

که به هر لحظه عمرش گفته ست

بنویس:

این جوان بر اثر ضربه ی کاری مرده ست...

نه بنویس:

این جوان در عطش دیدن یاری مرده ست...

جلوی روز وفاتم بنویس:

روز قربان شدن عاطفه در چشم نگار

روز پژمردن گل فصل بهار

روز اعدام جنون بر سر دار

روز خوشبختی یار...

راستی شعر یادت نرود

روی سنگم بنویس:

آی گلهای فراموشی باغ!

مرگ از باغچه کوچکمان میگذرد داس به دست

و گلی چون لبخند می برد از بر ما...